یک ویرانه باستانی؛ الگوی این معماری مدرن! (+تصاویر)

عصر ایران - در بالای تپه ای مشرف به روستای سانتا باربارا د نشه در پرتغال، بنایی بتنی و چشمگیر خودنمایی می کند که مرزهای میان معماری و طبیعت را محو کرده است. خانه فریم (Frame House) طراحی شده توسط شرکت معماری پدرو دومینگوز آرکیتکتوس (Pedro Domingos Arquitectos)، نه تنها یک اقامتگاه است، بلکه یک اثر هنری بروتالیستی است که عمدا مناظر خیره کننده اطراف را قاب می کند.

یکپارچگی ابدی با طبیعت

طراحان در این پروژه به دنبال چیزی فراتر از یک خانه بودند؛ آن ها به دنبال خلق یک «ویرانه باستانی» بودند. پدرو دومینگوز، بنیانگذار شرکت، می گوید: "طراحی مانند یک ویرانه باستانی، به شکلی جاودانه به چشم انداز تعلق دارد، گویی همیشه آنجا بوده است."

این خانه بتنی، که در تمام بخش های خود از بتن نمایان با قالب بندی تخته ای استفاده کرده است، با نور روز در حال تغییر تکامل می یابد و تجربه ای پویا و اتمسفریک خلق می کند. پنجره های بزرگ نه صرفا برای روشنایی، بلکه برای قاب بندی دقیق منظره، آسمان و طبیعت به کار رفته اند، درست مانند عکس های کاملا ترکیب بندی شده.

حداکثرسازی منظره در فضای زندگی

برای بهره گیری کامل از موقعیت مرتفع خانه، معماران فضاهای اجتماعی و نشیمن را به طبقه بالا منتقل کرده اند.

آشپزخانه زیر یک نورگیر زاویه دار در کنار فضای غذاخوری بیرونی قرار گرفته است. این آرایش، یک جریان پیوسته و کارآمد بین داخل و خارج ایجاد می کند.

سالن نشیمن وسیع از طریق درهای شیشه ای چرخشی به یک تراس بتنی با سایبان باز می شود که به استخر پشت بام منتهی می گردد. دیوارهای بلند کنار استخر به طور راهبردی به جای مسدود کردن، به قاب بندی منظره کمک می کنند.

در امتداد لبه جنوبی، بالکن ها در میان دیوارهای بتنی قرار گرفته اند. این معماری محافظت شده با نرده های فلزی مشکی مینیمالیستی، فضای نشیمن را گسترش می دهد بدون اینکه چشم انداز پانوراما را قربانی کند.

جدایی هوشمندانه فضاهای خصوصی و عمومی

در حالی که طبقه بالا به فعالیت های اجتماعی اختصاص دارد، طبقه پایین با طرحی تقسیم بندی شده و صمیمی تر، نقش فضای خصوصی را ایفا می کند. این طبقه سه اتاق خواب دیگر را در خود جای داده که هر کدام دارای حمام اختصاصی هستند. این جدایی، مرز مشخصی بین فضاهای اجتماعی و حریم خصوصی ایجاد می کند.

هر اتاق خواب دارای یک پاسیو خصوصی است که توسط دیوارهای بتنی محافظت می شود. این فضاهای بیرونی شخصی، مکانی آرام برای ارتباط با طبیعت را فراهم می کنند و برخلاف فضاهای بیرونی معمولی، حسی متفکرانه و باطراوت دارند.

شکستن ساختار با انحنای ارگانیک

طرح کلی خانه از یک پلان مستطیلی پیروی می کند که توسط فرم های زاویه دار جهت قرار دادن حمام ها، انباری ها و راه پله اصلی قطع شده است.

راه پله مرکزی، که توسط یک پنجره واقع روی یک دیوار بتنی منحنی نورپردازی می شود، یکی از ویژگی های چشمگیر خانه است. این عنصر ارگانیک غیرمنتظره، هندسه سفت و سخت بروتالیستی را نرم می کند و در عین حال به حفظ شخصیت متمایز خانه کمک می نماید.

همانطور که دومینگوز اشاره می کند: "در طبقه اصلی، فضا به صورت یکپارچه جریان دارد و محیطی پیوسته بدون موانع بصری ایجاد می کند. طبقه پایین اتاق های خصوصی تر را در خود جای داده است و مناظر آرام تر و صمیمی تر با حسی خانگی ارائه می دهد."

خانه فریم یک نمونه برجسته از این است که چگونه معماری بروتالیستی، با استفاده از بتن خام و فرم های صریح، می تواند با ظرافت در یک محیط طبیعی ادغام شود و هر روز را به یک تجربه بصری بی نظیر تبدیل کند.

چرا بیماران سیروز کبدی دچار تهوع می‌شوند؟

بیشتر بخوانید:

زیبایی های معماری یک خانه پرتغالی! (+عکس)

تماشاخانه

الگویی برای سازگاری با تغییرات اقلیمی / شهرهایی که در برابر سیل مسلح می‌شوند (فیلم)

دو دقیقه نفس گیر از یک فیلم جنگی مرجع در تاریخ سینما (تماشا کنید)

فیلم های دیگر