فاصله 40 برابری حقوق معلمان در ايران و انگلستان

«به شما ربطي ندارد كه معلمان چقدر حقوق مي گيرند!» اين آخرين پاسخ وزير آموزش و پرورش به سوال خبرنگاران در مورد ميزان حقوق دريافتي معلمان بوده است. پاسخي كه به وضوح نشان مي دهد به غير از احترام به جايگاه اصحاب رسانه و افكار عمومي ، موضوع حقوق معلملن كشور تا چه حد براي بزرگترين وزارت خانه كشور حساسيت زا است.

به گزارش گروه اجتماعي «فردا» اظهارات آقای حاجی‌بابایی وزیر محترم آموزش و پرورش درحالی است که معلمین ابتدایی در مداس انگلستان سالانه در حدود ۲۵۰ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند. یعنی یک معلم ایتدایی در انگلستان در مقایسه با همتای خود در ایران، 40 برابر بیشتر حقوق دریافت می‌کند.

روزنامه تلگراف چندی قبل،‌ گزارش سالیانه انجمن ملی استادان عالی انگلستان در سال تحصیلی ۲۰۰۹-۲۰۱۰ را منتشر کرد که در آن نشان می‌دهد مدیران مدارس متوسطه و مدارس ابتدایی به‌طور میانگین در این سال حقوقشان بیش از ۱۰۰ هزار پوند(۱۷۰میلیون تومان) بوده است. این درحالی است که حقوق سالانه معلمان تا ۱۵۰ هزار پوند نیز می‌رسد.

معاون امور مالی و معیشتی مدیرکل این انجمن در گزارش منتشره بیان داشته است حرفه معلمی آکنده از مشکلات و خطرات است و علی‌رغم بحران اقتصادی انگلستان و کاهش بودجه موسسات علمی و آموزشی امکان ندارد که حقوق معلمین کم شود چرا که این امر ممکن است به استعفای معلمین از تدریس منجر شود.

از سوی دیگر یکی از اعضای شورای ملی استادان عالی انگلستان این میزان حقوق معلمین را در برابر ۶ ساعتی که در روز صرف تدریس می‌کنند بسیار بالا عنوان کرده است. درآمد سالیانه برخی معلمین گاهی از ۱۵۰ به ۱۸۰ هزار پوند نیز می‌رسد و این دربرابر میزان درآمد معلمین و استادان دیگر مراحل آموزشی که از آن‌ها کمتر حقوق دریافت می‌کنند بالا است.

میزان واقعی حقوق معلمان در ایران

اما میزان واقعی حقوق معلمان در ایران چقدر است؟ یک معلم ایتدایی با توجه به سطح هزینه‌های خانوار و مشکلات پیش روی خود، تا چه میزان از دریافتی خود به این دلیل که می‌تواند با آن بر مشکلات روزانه خود فائق آید، راضی است؟

خودداري آقاي حاجی‌بابایی، وزير آموزش و پرورش از اعلام حقوق معلمان كه در در زمان نمايندگي مجلس همواره انتقادراتي را به مديريت آموزش و پروش و نظام آموزشي داشت در حالي صورت گرفته است كه علي احمدي ، وزير سابق اين وزارت خونه متوسط حقوق دريافتي معلمان را 645 هزار تومان عنوان كرده بود .

اين درحالي است كه اين رقم در سال 83 حدود 300 هزار تومان عنوان شده بوده كه نشان مي دهد در طول 5 سال حقوق معلمان بيش از 100 درصد رشد داشته است ، هرچند ارقام عنوان شده متوسط دريافتي اين قشر را نشان داده و رقم دريافتي غالب معلمان از قبيل رسمي و قراردادي و حق التدريسي كمتر از ميزان عنوان شده است.

در همين حال هستند كارشناساني كه رقم 645 هزار توماني عنوان شده را نيز به ديده ترديد نگاه مي كنند و معتقدند رقم متوسط حقوق دريافتي معلمين با در نظر گرفتن وضعيت استخدامي آنها رقمي در حدود 450 هزار تومان را نشان خواهد داد .

در اين بين، كاهش انگيزان معلمان، افت سطح علمي، كاهش كيفي آموزش و در نهايت ناكارآمدي نظام آموزشي كشور به خصوص در بخش مدارس دولتي از جمله آثاري است كه كارشناسان آموزشي در مورد بي توجهي به نياز هاي معيشتي و مالي معلمان مطرح مي كنند .

در تمامي كشور هاي توسعه يافته نظام آموزشي محور توسعه قرار گرفته و همواره در زمينه تخصيص اعتبارات ، امكانات وتأمين شرايط زندگي مطلوب ، اين فرهنگيان و كادر نيروي انساني بوده است كه در اولويت قرا داشته به طوريكه درآمد متوسط يك معلم مقطع ابتدايي در انگلستان سالانه به 180 هزار پوند يعني 306 ميليون تومان نيز مي رسد كه از حقوق دريافتي سالانه كارمندان پايه متوسط دولتي حدود 20 تا 30 درصد بيشتر است.

به گزارش «فردا» با يك نگاه اجمالي و مقايسه عددي ساده مي توان دريافت كه يك معلم مقطع ابتدايي در انگلستان حداقل 40 برابر يك معلم ايراني حقوق دريافت مي كند كه حتي اگر تفاوت هاي مخارج زندگي در انگستان و ايران را در نظر بگيريم باز هم تفاوت فاحشي را در اين زمينه شاهد خواهيم بود.

البته به نظر مي رسد مديران و مسئولين وزارت آموزش و پرورش اطلاعات دقيق‌تر و جامع‌تري از ميزان حقوق دريافتي و وضعيت معيشتي معلمان در كشورهايي نظير ژاپن، آلمان و حتي كشورهاي منطقه در اختيار دارند و هرچند اين موضوع را بي‌ربط به خبرنگارن و نمايندگان افكار عمومي جامعه مي دانند ولي به جايگاه معلمان و نظام تعليم و تربيت جامعه آگاهي لازم را دارند.

واضح است كه وقتي در اهداف چشم انداز كشور، جايگاه اول علمي منطقه هدف گذاري مي شود و قرار است در انتهاي اين برنامه كلان ، ايران به قدرت اول منطقه در زمينه هاي اقتصادي و فرهنگي و اجتماعي تبديل شود نمي توان به نياز هاي اوليه قدرت محركه نظام آموزشي كشور بي توجه بود.