.png "عصر ایران")
۱۰ دی ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۰ دی ۱۴۰۴ - ۱۷:۵۱
همتی: از مجلس مشورت میگیرم، اما مسائل اقتصادی را براساس چیزی که فکر میکنم درست است، انجام میدهم (فیلم) محمد حنیفه که بود؟
پخش سريال مختارنامه در سيماي جمهوري اسلامي، سوالات متعددي را در اذهان مخاطبان اين مجموعه در خصوص محمد حنفيه به عنوان فرزند حضرت علي (ع) به وجود آورده است.
پايگاه اطلاعرساني دفتر آيتالله العظمي مکارم شيرازي در پاسخ به اين سوال که «محمد حنفيه کيست؟»، شمهاي از ابعاد شخصيتي فرزند حضرت امير (ع) را تبيين كرد كه در پي ميآيد:
«او يکى از فرزندان رشيد اميرمومنان على (ع) است و «حنفيه» لقب مادر اوست و اسمش «خوله» دختر يکى از مردان با شخصيت طايفه «بنىحنيفه» است که در يکى از جنگهاى اسلامى اسير شد و مىخواستند او را بفروشند. على (ع) او را آزاد کرد و به همسرى خود درآورد. محمد حنفيه شجاعت را از على (ع) به ارث برده بود و مىگويند گاهى زرههاى محکم را با دست پاره مىکرد و به همين دليل امام (ع) در جنگ «جمل» پرچم را به دست او سپرد و در جنگ «صفين» جناح چپ سپاه على (ع) به دست او و «محمدبن ابىبکر» و «هاشم مرقال» بود.
او نسبت به امام حسن (ع) و امام حسين (ع) بسيار متواضع بود و فرزندان علي(ع) از حضرت فاطمه (س) را بسيار احترام ميگذارد. روزي به او گفتند علي (ع) تو را به ميدانهاي خطرناک ميفرستد ولي از فرستادن حسن (ع) و حسين (ع) خودداري ميکند، در حالي که آنها هم برادر تواند! او در جواب ميگويد: حسن (ع) و حسين (ع) همچون چشمان او هستند و من همچون بازوان او و انسان بهوسيله بازوانش از چشمش دفاع ميکند.
بعضى «محمدبنحنفيه» را متهم مىکنند که او بعد از امام حسين (ع) دعوى امامت داشت و يا حتى دعوى مهدويت! ولى مرحوم «شيخ مفيد» در اين زمينه سخن روشنى دارد. مىگويد: «محمد حنفيه» هرگز ادعاى امامت نکرد و کسى را به سوى خود فرا نخواند بلکه ديگران چنين نسبتهايى به او دادهاند و مدعى امامت و يا مهدويت او بودهاند و طايفه «کيسانيه» جزو چنين مدعيانى محسوب مىشوند.
«محمد حنفيه» در سال 81 هجرى در سن 65 سالگى دارفانى را وداع گفت. درباره محل دفن او اختلاف است، بعضى مىگويند در «طائف» بدرود حيات گفت و در همانجا دفن شد و بعضى مىگويند در «بقيع» به خاک سپرده شد و گاه محل وفات او را کوه «رَضْوى» در نزديکى مدينه دانسته اند.[1]
يکى از نشانههاى جلالت مقام او اين است که امام حسين (ع) هنگامى که مىخواست از مدينه به سوى مکه حرکت کند او را وصى و نماينده خود در مدينه قرار داد تا اخبار آنجا را به او برساند و وصيتنامه معروف خود را که در مقاتل آمده، به او سپرد. [2]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1. رجال «مامقانى»، «سفينهالبحار» و «مفتاحالسعاده» و «شرح ابن ابىالحديد».
2. پيام امام علي (ع)، جلد1، ص 493.
پايگاه اطلاعرساني دفتر آيتالله العظمي مکارم شيرازي در پاسخ به اين سوال که «محمد حنفيه کيست؟»، شمهاي از ابعاد شخصيتي فرزند حضرت امير (ع) را تبيين كرد كه در پي ميآيد:
«او يکى از فرزندان رشيد اميرمومنان على (ع) است و «حنفيه» لقب مادر اوست و اسمش «خوله» دختر يکى از مردان با شخصيت طايفه «بنىحنيفه» است که در يکى از جنگهاى اسلامى اسير شد و مىخواستند او را بفروشند. على (ع) او را آزاد کرد و به همسرى خود درآورد. محمد حنفيه شجاعت را از على (ع) به ارث برده بود و مىگويند گاهى زرههاى محکم را با دست پاره مىکرد و به همين دليل امام (ع) در جنگ «جمل» پرچم را به دست او سپرد و در جنگ «صفين» جناح چپ سپاه على (ع) به دست او و «محمدبن ابىبکر» و «هاشم مرقال» بود.
او نسبت به امام حسن (ع) و امام حسين (ع) بسيار متواضع بود و فرزندان علي(ع) از حضرت فاطمه (س) را بسيار احترام ميگذارد. روزي به او گفتند علي (ع) تو را به ميدانهاي خطرناک ميفرستد ولي از فرستادن حسن (ع) و حسين (ع) خودداري ميکند، در حالي که آنها هم برادر تواند! او در جواب ميگويد: حسن (ع) و حسين (ع) همچون چشمان او هستند و من همچون بازوان او و انسان بهوسيله بازوانش از چشمش دفاع ميکند.
بعضى «محمدبنحنفيه» را متهم مىکنند که او بعد از امام حسين (ع) دعوى امامت داشت و يا حتى دعوى مهدويت! ولى مرحوم «شيخ مفيد» در اين زمينه سخن روشنى دارد. مىگويد: «محمد حنفيه» هرگز ادعاى امامت نکرد و کسى را به سوى خود فرا نخواند بلکه ديگران چنين نسبتهايى به او دادهاند و مدعى امامت و يا مهدويت او بودهاند و طايفه «کيسانيه» جزو چنين مدعيانى محسوب مىشوند.
«محمد حنفيه» در سال 81 هجرى در سن 65 سالگى دارفانى را وداع گفت. درباره محل دفن او اختلاف است، بعضى مىگويند در «طائف» بدرود حيات گفت و در همانجا دفن شد و بعضى مىگويند در «بقيع» به خاک سپرده شد و گاه محل وفات او را کوه «رَضْوى» در نزديکى مدينه دانسته اند.[1]
يکى از نشانههاى جلالت مقام او اين است که امام حسين (ع) هنگامى که مىخواست از مدينه به سوى مکه حرکت کند او را وصى و نماينده خود در مدينه قرار داد تا اخبار آنجا را به او برساند و وصيتنامه معروف خود را که در مقاتل آمده، به او سپرد. [2]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1. رجال «مامقانى»، «سفينهالبحار» و «مفتاحالسعاده» و «شرح ابن ابىالحديد».
2. پيام امام علي (ع)، جلد1، ص 493.
لینک کوتاه: کپی لینک
استایل مینیمال هدی زینالعابدین در اختتامیه فجر ۴۳ (عکس) بیانیه انجمن اسلامی 2 دانشگاه تهران درباره اعتراضات 9 دی: نسل جوان آیندهای ندارد جزئیات شکایت استقلال و تراکتور از بازیکن ملوان؛ سینا خادمپور غیرمجاز است؟ اسامی فرنگیکاران ایران برای حضور در جام وهبی امره ترکیه اعلام شد بحران در اردوی آبیها؛ محرومیت کادر فنی استقلال پس از جنجال در لیگ بسکتبال پیام سپاه در پی شهادت سخنگوی گردانهای القسام جادوگر؛ جادوی ایران قرن ۱۳ در انیمه ژاپنی + تیزر رسمی نماینده قم : همان طور که از شر پهلوی خلاص شدیم باید از شر غربگراها هم خلاص شویم شوک به مادریدیها؛ کیلیان امباپه سوپرکاپ اسپانیا را از دست داد آقای پزشکیان، کارنامه تان ۱۷ ماهه شد؛ هنوز در شوک هستید؟ محرومیت کاپیتان و مربی نفتوگاز گچساران در پی حواشی جنجالی تبریز استقلال بدون رضاییان و جلالی به مصاف سپاهان میرود عراقچی بخواند/ از «برکات تحریم»، بیماران هموفیلی با کمبود دارو مواجه شدهاند! سخنگوی وزارت خارجه: سفیر جدید ایران در لبنان به زودی اعزام می شود اعلام فهرست ۱۰ بازیکن برتر والیبال جهان در سال ۲۰۲۵
اخبار و تحلیل های ترکیه