همایش های ملی و بین المللی یا همایش های بوق!

معماری نیوز- مهدی پیرحیاتی: چند وقتی است که تنور همایش های ملی و بین المللی در کشورمان داغ داغ شده است. استفاده از شخصیت های معروف در همایش ها جهت تبلیغات و سودآوری برخی از این همایش ها متاسفانه باعث سوءاستفاده خیل عظیمی از موسسات غیرانتفاعی و دانشگاههای بعضاً بین المللی از این قضیه شده است.

دانشجویان (مخصوصاً مقطع ارشد)که برای اتمام رساله خود نیاز به 2نمره پژوهشی دارند خود را به آب و آتش می زنند تا هر طور شده چند مقاله در یک همایش ارائه داده و نمره کامل را دریافت نمایند.

حالا سوال اینجاست که آیا این همایش ها از کیفیت علمی مطلوب برخوردار هستند یا خیر؟ در اینجا ذکر چند نکته خالی از لطف نیست.

در خیلی از همایش هایی که در داخل کشور برگزار می شود تنها اسم شخصیت های معروف به چشم می خورد و خبری از آنها نیست!

حتی داوری مقالات در خیلی اوقات به کسانی واگذار می گردد که سررشته خاصی از آن موضوع ندارند.(برای مثال تابستان گذشته بنده در یک همایش بین المللی شرکت کردم و استاد مدعو من رشته صنایع بود در حالی که موضوع بنده در رابطه با بادگیر بود).

این اتفاق در جای جای کشور عزیزمان دارد تکرار می شود و هیچ منفعتی هم برای جو علمی کشور ندارد.

به قول دوستان تنها رزومه پر کن هستند!

یک سوال دیگر: چه کسانی مجوز برگزاری این همایش ها را صادر می کنند و بر چه اساسی؟ آیا هدف نهایی بالا بردن میزان دانش شرکت کنندگان است؟یا...طبعاً...خیر. متاسفانه از این قبیل همایش ها امروزه در کشور زیاد برگزار می شود که منبع درآمدی شده است از پول شرکت کنندگان!

ثبت نام همایش ها پس از پذیرفته شدن مقالات گاهاً به دویست هزار تومان برای هر مقاله هم می رسد!

بماند که در همایش های بین المللی مقدار از این هم بیشتر است. حالا ببینید موسسه یا دانشگاهی که 1000 چکیده مقاله دریافت می کند و در نهایت 300 یا400 مقاله را پذیرفته نهایی اعلام می کنند چه درآمدی را برای خود رقم میزند؟

تازه مد شده است که جدیداً هزینه داوری را هم پیشاپیش می گیرند که این هزینه تا پنجاه هزار تومان برای هر مقاله هم می رسد!

برای مثال در یکی از این همایش های ملی که این روزها در قزوین در حال برگزاری است و مسئولین قول چاپ نهایی مقالات را به شرط واریز هزینه داوری داده اند، جالب است بدانید که نه تنها مقاله ایی چاپ نشد،بلکه جواب تلفن ها را نمی دهند و اگر بعد از 10 روز جواب بدهند می گویند به ما مربوط نیست!

باید شکایت اینان را به پیش که برد؟ این ها واقعیت است و درد دل خیلی از دوستان ما.

ما داریم در یک چنین جامعه ایی زندگی می کنیم. حال نه تنها بافقر اقتصادی دست به گریبان هستیم، از آن مهمتر فقر فرهنگی دارد ریشه مان را از جا در می آورد...