تلویزیونی که صاحب ندارد!

محسن حدادی در خبرآنلاین نوشت:

برای رسانه‌ای که حدود 1500 میلیارد تومان از پول نفت و درآمد عمومی کشور دریافت می‌کند و همین مقدار نیز از بخش آگهی‌های خود درآمد دارد؛ قاعدتا یک چیز باید خیلی مهم باشد؛ احترام به مردمی که از جیب آنها زنده است!

شاید نشانه‌های زیادی برای تعطیل بودن سیستم مدیریتی صداوسیما به خصوص تلویزیون وجود داشته باشد اما فقط به دو موردی که در فروردین امسال مشاهده کردم، اشاره می کنم.

اول: یک مجری، ظهر در برنامه مذهبی ولادت یک معصوم در یک شبکه سراسری ظاهر می شود. فردای آن روز همان مجری در مناطق مرزی، در حال اجرای یک برنامه ویژه راهیان نور است! یک روز دیگر هم او را در یک جُنگ اجتماعی، کنار ساحل خرمشهر می بینیم؛ شب او را در یک برنامه ترکیبی طنز و ساعتی بعد در یک برنامه زنده مشاوره خانواده و فردایش هم در برنامه کودک در شبکه پویا...

دوم: 5شنبه شبی که گذشت، 18 شبکه سیما را در ساعتهای 10 و 11 شب مرور کردم! غیر از تکرار برنامه دورهمی، تقریبا تلویزیون هیچ برنامه به دردبخوری که مخاطب بنشیند و ببیند و لذت ببرد نداشت؛ آنهم شبی که مردم یا زودتر به خانه آمده‌اند و یا اصلا روز تعطیلشان بوده! اینها اصلا به کنار، 5شنبه ای که گذشت شب میلاد امام عزیزی بود که همین تلویزیون با یک شورای معارف، یک دهه و گاه یکماه برایش برنامه ریزی می‌کند که کدام شبکه در چه ساعتی از چه کسی سخنرانی و مداحی و مرثیه و برنامه ویژه پخش کند...

مایه تاسف است که این شورا و آن مدیران و مجموعه رسانه ملی، امام حسین(ع) را فقط در محرم می شناسند! شاید هم فصل بهار، تاثیر شگرفی در مدیران رسانه ملی گذاشته طوری که بعد از پایان برنامه های نوروزی، تلویزیون یکباره از برنامه تهی شد؛ گویی فروردین 15 روز است!

پیش‌بینی حقوق در اروپا: کدام کشورها بیشترین افزایش را دارند؟(+اینفوگرافیک)

تماشاخانه

الگویی برای سازگاری با تغییرات اقلیمی / شهرهایی که در برابر سیل مسلح می‌شوند (فیلم)

دو دقیقه نفس گیر از یک فیلم جنگی مرجع در تاریخ سینما (تماشا کنید)

فیلم های دیگر