چرا این روزها بیشتر از هر زمان دیگری به تماشای فیلم ها و سریال های طنز نیاز داریم؟

ارتباط، سرگرمی، رها شدن در زمان و مکان و فاصله گرفتن از موقعیت کنونی از کارکردهای سینما و تلویزیون است. کارکردی که با شگفتی زیادی همراه است و درگیری مخاطب تا ساعت­ها و حتی روزها پس از مشاهده یک محتوا را با خود به همراه  دارد. در معنای عام وسایل ارتباط جمعی این وظیفه را بردوش دارند اما تنوع آن­ها باعث می­شود تا هر کدام مسیر متفاوتی را در پیش گرفته و کارکرد متفاوتی هم داشته باشد. همین تفاوت از یک سو رسانه­ها را به وجود می­آورد که منبعی برای انتشار اخبار منفی هستند و از سوی دیگر سینما و تلویزیون را به وجود می­آورد که می تواند با تولید و پخش محتواهای کمدی تاثیر اخبار منفی را کم کند.

در دنیای امروز اما گستردگی وسایل ارتباط جمعی به قدری است که نه می­توان از اخبار بد دورترین کشورها بی­خبر ماند و نه می­توان از پرطرفدار ترین فیلم­ها و سریال­های طنز که در گوشه و کنار جهان ساخته می­شوند بی بهره ماند. برای مثال شرایط فعلی را در نظر بگیریم که افراد در معرض هزاران اخبار و سرگرمی قرار دارند. اخباری که سرعت انتشارشان از همیشه بیشتر شده و حتی فرصت انتخاب را از مخاطب می­گیرد و سرگرمی­هایی که به واسطه پیشرفت تکنولوژی دیگر محدودیت زمانی و مکانی مانع عملی شدن آنها نمی­شود. بارها از نزدیکانمان شنیده­ایم و یا خود را در این موقعیت دیده­ایم که برای رها شدن از بار روانی اخبار و اتفاق­ها می­خواستیم موبایل­ها را از خود دور کرده و شبکه­های خبری را برای همیشه قطع کنیم.

در چنین مواردی پناه آخر سرگرمی است. فیلم و کتاب و تئاتر و سریال. تمام آن چیزی که ­می­تواند دست ما را بگیرد و برای مدتی از فکر گرانی، بالارفتن نرخ ارز، وعده­های عملی نشده، اعتصاب کارگران، نابسامانی اشتغال و مسکن و چه و چه دور کند. کار بزرگ را هم کارگردانان، نویسندگان، بازیگران و دست اندرکارانی انجام می­دهند که آنها هم با وجود تمام این نگران­یها و ناامیدی­ها و فشارها، به فکر ایجاد سرگرمی برای مردم کشورشان هستند.

البته در فضای کاری ایران صدا و سیمایی وجود دارد که بزرگترین نقد در تزریق ناامیدی به جامعه به آن وارد است. نهادی که حتی با سریال­ها و محتواهای مناسبتی اش هم گاهی به ترویج اندوه و غم دست می زند، اما خوشبختانه در کنار آن شبکه نمایش خانگی وجود دارد که محتوای آزادانه تری را منتشر می­کند. برای مثال این روزها  سریال ساخت ایران 2 در همین شبکه نمایش خانگی پخش شده است که با بازی بازیگران پرطرفداری مثل محمدرضا گلزار و امین حیایی و موقعیت­­های طنز فراوانی که به وجود می آورد، گویی می­خواهد  نشاط را دوباره به جامعه بر­گرداند.

 ساخت ایران 2 در ادامه فصل اول آن تولید شده و با لوکیشن­های متعددی در خارج از ایران از جمله کشور چین یک سریال با ریتم بالا و با موقعیت­های طنز  بسیار سرگرم کننده را ساخته است. البته که سریال­های طنز دیگری هم تا پیش از این و هم اکنون در شبکه نمایش خانگی منتشر شده اند اما به نظر می رسد که در شرایط کنونی جامعه با توجه به نوع بازیگران، سابقه فعالیت طنز کارگردان و قوی بودن مسیر داستانی که ساخت ایران 2 نمایش می­دهد، این سریال رسالتی فراتر از سرگرم ساختن مخاطب دارد و می خواهد  تلخی ناامیدی و نگرانی این روزها را با عوض کردن جهت نگاه بیننده، به سمت لبخند و شیرینی سوق دهد.

هشدار پلیس راهور به مسافران برای چند روز آینده (فیلم)

تماشاخانه

دو دقیقه از اولین رویارویی انسان با هوش مصنوعی در سینما - 60 سال قبل (تماشا کنید)

دو دقیقه از فیلم وسترن که دستور زبان دوئل سینمایی را تغییر داد (تماشا کنید)

فیلم های دیگر