میدانی که بار تاریخی و سیاسی روسیه را به دوش می کشد! (اطلاع رسانی تبلیغی)

میدان سرخ مسکو، میدان زیبایی در مرکز این شهر است که قلعه کرملین، دژ درباری سابق و محل رسمی اقامت رییس جمهوری روسیه را از بخش تاریخی کیتای گُراد جدا می کند. نام میدان سرخ از آجرهای سرخ آن یا از ارتباط رنگ سرخ و کمونیسم گرفته نشده است، بلکه از واژه روسی «کراسنایا» به معنی سرخ و زیبا برگرفته شده است. در گذشته نام این میدان «پوژآر» به معنی «محل سوخته»  نیز بوده است که وجه تسمیه آن، بناهایی بودند که به منظور ایجاد فضای کافی برای ساخت این میدان سوزانده و از میان برداشته شده اند. شهرهایی دیگر روسیه نیر میدان هایی به نام میدان سرخ دارند.

در دوران شوروی سابق، میدان سرخ اهمیت خود را حفظ کرد و برای ایراد سخنرانی رهبران در رژه های نظامی استفاده می شده است. در دهه 1930، معاون استالین، لازارکاگانوویچ، قصد تخریب مهمترین بنای این میدان، کلیسای واسیلی مقدس و همچنین موزه دولتی تاریخ را داشت به این بهانه که کلیسا، مانع برگزاری  رژه های نظامی و باعث ایجاد ترافیک شهری می شود. اما استالین با اجرای طرح موافقت نکرد . در حال حاضر این میدان محل برگزاری مهمترین رویدادهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در مسکو است. قلعه کرملین و میدان سرخ در سال 1990 (به دلیل ارتباط مهم آنها با تاریخ روسیه از قرن سیزدهم ) در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفتند.

در مرکز این میدان، کلیسای واسیلی مقدس قرار دارد که یکی از زیباترین کلیساهای جهان است. این کلیسا از سال 1561-1555 به دستور ایوان مخوف، تزار روسیه و به گرامیداشت تصرف کازان و پیروزی بر تاتارها ساخته شد. تا پیش از ساخت برج ناقوس کرملین در سال 1600 ، این کلیسا با ارتفاع 5/47 متر، بلندترین ساختمان شهر به شمار میرفته است.

این کلیسای جامع، مجموعه ای از ده کلیساست که از داخل به یکدیگر متصل هستند. کلیسای مرکزی به نام کلیسای تثلیث توسط هشت کلیسای دیگر احاطه شده و کلیسای دهم در سال 1588 در محل دفن واسیلی مقدس، فرد پرهیزکاری که مورد احترام مردم بود و در زمان ساخت کلیسا از دنیا رفت، ساخته شد. به همین دلیل از آن پس به نام او شهرت یافت. گفته می شود پس از اتمام ساخت این کلیسا به دستور ایوان مخوف، دوچشم معمار آن را کور کردند تا هرگز بنایی مشابه این کلیسا در هیچ کجای جهان ساخته نشود.

تماشاخانه

ایران در پرتگاه بحران آب؛ یک نوسان اقلیمی کافی است تا همه‌چیز فروبریزد / اگر فقط ۴۰ درصد آب مصرف می‌شد ایران امروز تشنه نبود (فیلم)

دو دقیقه سینمای شاعرانه ؛ جمع اضداد (تماشا کنید)

فیلم های دیگر