"پارِسیا" سایتی متفاوت برای خلقِ امر جدید

سایت پارسیا با رویکردی انتقادی -تحلیلی، ادبیاتی نو و طراحی چشم‌نواز در دسترس علاقه‌مندان به کنشگری اندیشگی است.

به گزارش عصر ایران سایت پارسیا به مدیرمسئولی و سردبیری علی معنوی از شهریور 1398 کار خود را در فضای مجازی آغاز کرد و توانست با همراهی تئوریسینی چون محمدرضا تاجیک با توجه به شرایط و موقعیت جامعه ایرانی و خلاء گفتمانی برای نگاه به آینده از مقطع اکنون، طرحی نو در اندازد.

مواجهه نقادانه با مسائل و مفاهیم، تربیت و پرورش کنشگر جمعی، ترویج و تعمیق فرهنگ نقد و بازکردن منظری فرهنگی -زیبایی شناختی برای مواجهه با سیاست و مدیریت در جامعه ایرانی، محورهایی است که پارسیا برای فعالیت خود برگزیده است.

بنا به این گزارش، سایت پارسیا* در بخش "درباره ما"  خود را چنین معرفی کرده است:

1. پارِسیا جریان و کنش‌گر در راه – «ما»یی در حالِ شدن – است. غایتِ این جریان، پاسخ به نیاز و ضرورتِ تاریخیِ تاریخ اکنون، یعنی «بازگشتِ پارِسیا»ست. تحقق این مهم جز با اکسیر نقد حاصل نمی‌گردد. مرادمان از نقد همان تامل درباب خودِ اکنون‌مان (در تئوری و پراتیک) با هدف در راه بلوغ قدم گذاردن است. تنها از رهگذر یک نقد واساختی درونی و درون‌بود است که می‌توانیم اعتماد و اطمینان به خویش را بازیابیم (همان‌گونه که هگل درباره‌ی مدرنیته می‌گوید). مرادمان از تامل همان تاملی است که از راه بازسازی تاریخیِ هستی‌مان در زمان حاضر مفصل‌بندی می‌شود. از رهگذر آن نقد و این تامل است که امکان و استعداد دست‌یابی به خودآیینی یا بلوغ حاصل می‌گردد. هگل بلوغ را فعلیت‌بخشیدن به‌خود و به‌عنوان هستی اصیل فرد در مقام عامل و کارگزاری اخلاقی تعریف می‌کند، در مقابل نیچه بلوغ را در مقام غلبه بر خویشتن و فرایند بی‌وقفه‌ی تبدیل فرد به آن‌چه هست – یعنی کارگزاری فرااخلاقی فهم و تصویر می‌کند. چه سوژه‌ی پارِسیایی را سوژه‌ای اخلاقی و یا فرااخلاقی فرض کنیم، برای تحقق آن لاجرم از گام نهادن در راه بلوغ (تامل نقادانه در خود) هستیم. تنها با گام نهادن در مسیر نقد و تغییر است که به گفته‌ی نیچه می‌توانیم از خود به‌عنوان نوعی مشکل و مسئله آگاه شویم، و با امتناع و تخطی از خودِ «واقعا موجود»مان سوژه‌شدگی را تجربه کنیم. پس، پارِسیا در هنگامه‌ی انشقاق در خود و آشتی با خود، خود را می‌آفریند.
   
   
2. فعالیت‌های مرکز پارِسیا در چند محور سامان یافته است: نخست، تدوین و تقریر جریان گفتمان‌/اندیشگی در راه. دوم، تربیت و پرورش کنش‌گر جمعی آینده. سوم، ترویج و تعمیق فرهنگ نقد. چهارم، نشت و رسوب منظر و نظری فرهنگی-زیباشناختی در عرصه‌ی سیاست و مدیریت.
   
   
3. حاملان و عاملان این جریان در راه تمام زنان و مردان آزاد و آزاده‌ای هستند که قصد و عزم کرده‌اند از صغارت خودکرده برون آیند و به‌جای خود، برای خود و به زبان خود سخن بگویند، و جزئی از راه‌حل مشکلات امروز و فردای جامعه‌ی خود باشند، اراده کرده‌اند تاریخ اکنون خود را تقریر کنند و تاریخ در راه خود را تدبیر.
   
   
4. سایت پارِسیا یک سایت خبری نیست. این سایت نمی‌خواهد دیده‌ و شنیده‌شدن اصحاب چهره و صدای امروز جامعه باشد، بلکه می‌خواهد مجرا و واسطه‌ی دیده و شنیده‌شدن رویت‌ناپذیرها و بی‌صدایان باشد. سایت می‌خواهد قلمرو قلم کسانی باشد که آن خط نبشتی که هم خود خواندی و هم غیر؛ آن خط که با خطر تفکرکردن و خلق امر جدید سرشته است.
   
   سایت پارِسیا در آدرس https://paresia.center در دسترس است.
   
   * پارِسیا مشتق از کلمه ای یونانی به معنای "زیستن وفق اندیشه/ زیستن بدان سان که می‌اندیشیم"

تماشاخانه

دو دقیقه از فیلم وسترن که دستور زبان دوئل سینمایی را تغییر داد (تماشا کنید)

دو دقیقه از فیلم وسترن که دستور زبان دوئل سینمایی را تغییر داد (تماشا کنید)

فیلم های دیگر